Peter Paul van der Hout runt al sinds 1998 samen met zijn broer een platenzaak in Dordrecht. Twee jaar geleden begon hij met een groep ondernemers het Magazijn. ‘Het klinkt misschien een beetje onbescheiden, maar het was mijn idee. Ik had dit idee al heel lang en zocht daar het juiste pand en de juiste mensen bij.’ Toen het monumentale pand op de Voorstraat vrijkwam, begon Peter Paul de onderhandelingen met andere ondernemers en samen maakten ze het Magazijn tot en succesformule. ‘Horeca is absoluut de sleutelfactor daarin. Alleen een winkel, en zeker in mijn branche, is gewoon niet voldoende. Je moet meer bieden dan het schijfje alleen en het combineren met een ervaring.’

Het pand van het Magazijn leende zich uitstekend voor dit ‘alles onder één dak concept’. Een ingrijpende verbouwing was noodzakelijk, omdat het pand voorheen geen horeca-invulling had gehad, maar er zijn nog veel authentieke elementen zichtbaar. ‘De naam “Magazijn” is ontleend aan het oorspronkelijke meubelmagazijn dat er ooit zat. Het pand is echt oud, uit 1910 ongeveer, en was toentertijd een meubelmagazijn en winkel. Door de naam te behouden, blijft er toch een soort link bestaan met de geschiedenis van het pand.’ Het Magazijn bestaat uit een aantal basisondernemingen, maar er is ook ruimte voor kleinere, wisselende initiatieven. ‘Al is het in de praktijk vaak zo dat we de ruimte zelf toch nodig hebben. En… het belangrijkst, het moet wel bij ons concept passen.’

‘Het idee van het Magazijn is gewoon reuring maken, zoveel mogelijk dingen doen. Wij doen dat bijvoorbeeld met instore-optredens, after-party’s met bandjes, van alles wat een beetje muziek gerelateerd is. Maar ook de jongens van het restaurant doen dit, denk aan wijnproeven en recepties. Er gebeurt gewoon veel en het pand leent zich daar uitstekend voor met zoveel verschillende plekken.’ De tuin mogen we dan ook zeker niet vergeten. ‘Die gaf de doorslag in de keuze voor dit pand. Dan zit je in de tuin, hartje stad, dat is echt te gek!’ Natuurlijk gaat het niet altijd goed. ‘Zoals die keer dat er een hele luide band optrad, terwijl er op datzelfde moment een verjaardagsborrel was van iemand die 75 werd… dat zijn leermomenten,’ lacht Peter Paul.

Dordrecht is volgens Peter Paul vooral de afgelopen 10 jaar echt een leuke stad geworden om in te ondernemen. ‘Typisch Dordts is echter ook zeiken,’ zegt Peter Paul lachend. ‘Er wordt altijd geklaagd. Ik weet niet of dat per se Dordts is, maar er heerst altijd zoiets van “het is niet veel en het zal wel niet veel zijn”. We zijn altijd een beetje ondergesneeuwd tussen Rotterdam en Breda. Men heeft weinig verwachtingen.’ Het beginnen van een zaak als het Magazijn was dan ook absoluut een risico. Toch zijn heel veel mensen die de stad niet kennen inmiddels steeds vaker aangenaam verrast door Dordrecht. ‘Het is echt een leuke plaats geworden met precies genoeg voor veel verschillende mensen. Ik denk ook dat wij daar een steentje aan hebben bijgedragen met zo’n onderneming aan de Voorstraat.’

[Tijdens de coronacrisis spreken we Van der Hout opnieuw]

‘Het gaat wel oké’, vertelt Peter Paul. ‘De afgelopen weken in de winkel zijn natuurlijk anders dan normaal, minder druk, maar er is toch een aantal mensen dat even langskomt. Om een plaatje te scoren, maar ook om de onderneming te steunen. De vaste lasten gaan natuurlijk allemaal gewoon door. Er zijn genoeg mensen die dat wel beseffen.’ Een bezoek aan de winkel ziet er deze periode wel iets anders uit. ‘Vanaf dag één hebben we tape op de vloer geplakt. We zorgen ervoor dat er niet te veel mensen in de winkel zijn en er zijn looprichtingen. Het is niet echt nodig, maar omdat er soms boetes worden uitgedeeld, hebben we het wel gedaan.’

Ook over de horeca in het pand, die vanaf 1 juni weer open mag, moet goed worden nagedacht. ‘De ingang aan de Voorstraat wordt echt puur een ingang en de tuinkant wordt juist de uitgang, zodat je niet een stroom van mensen krijgt die tegen elkaar in gaan lopen. We weten natuurlijk niet hoe het allemaal gaat uitpakken en hoe druk het gaat worden. Heel veel mensen in mijn kennissenkring missen het enorm, maar ik weet niet of ze gelijk allemaal vanaf de eerste dag de horeca gaan bestormen. We zullen zien.’

Van ‘zoveel mogelijk reuring maken’ in Het Magazijn is momenteel helaas geen sprake. ‘Je mist het samenspel tussen de verschillende schijven in het pand. Het bruisende, de uitwisseling, het deel uitmaken van een leuke, hippe stad en onderneming. Het is rustig en een beetje gezapig. Normaal gesproken rijd ik graag in de vijfde versnelling, maar nu zit ik in z’n twee. Dat ben ik niet gewend.’ Peter Paul merkt dat hij minder productief is in deze periode. ‘Het is nu toch allemaal een beetje tranquillo.’

‘Meteen terug naar het oude hoeft ook niet per se, maar het zou leuk zijn als het langzaam wel weer een beetje die kant op gaat. Ook omdat ik nieuwsgierig ben hoe we dit allemaal gaan doen met z’n allen.’ En dat zal niet zomaar vanzelf gaan. ‘Na de persconferentie van vorige week lijkt iedereen te denken dat alles weer kan. Dat is jammer, je geeft ze een vinger en ze pakken je arm’, lacht Peter Paul. ‘Maar ja, je moet de burger toch een soort moed geven. Ik hoop wel dat er veranderingen komen. Dat mensen beseffen dat dingen ook anders kunnen en misschien zelfs wel anders moeten.’ In het Magazijn wil iedereen wel weer heel graag aan de slag. ‘Gewoon knallen, hard werken. Normaal gesproken kan ik zes of zeven ballen tegelijk hooghouden en nu moet je het doen met twee.’