‘Vroeger werd mij geleerd: “Dordrecht is een stad die je links moet laten liggen om zo snel mogelijk de Moerdijkbrug over te gaan.” Zo werd er over Dordt gepraat’, vertelt Jos Kupers. Vanwege zijn vrouw, een echte Dordtse, ging hij er toch wonen. ‘Ik was heel sceptisch, maar inmiddels ben ik eigenlijk erg positief over Dordt.’ Kupers vindt het mooi dat Dordrecht haar bewoners overal in probeert te betrekken. Zo is hij zelf ook betrokken geraakt bij verschillende buurtinitiatieven in zijn wijk de Crabbehof.

Kupers vertelt enthousiast over een buurtinitiatief waar hij deel van uitmaakt, de Crabbehoeve. Een oude, leegstaande kleuterschool werd helemaal opgeknapt en nu gebeurt er van alles. ‘Het is een vergaderruimte, er zit een soort restaurantje in en een creatieve ruimte. Buiten vind je aan de voor- en achterkant een moestuin.’ De Crabbehof vindt hij verder een mooie wijk, genoeg groen en ook bijzonder qua bouw. De wijk is eind jaren vijftig, begin jaren zestig gebouwd. ‘We kregen toentertijd een voor die bouwperiode uniek winkelcentrum. De meeste winkelcentra werden toen in straten gebouwd, of in een L-vorm, maar dit winkelcentrum is echt als een plein gebouwd.’

Kupers is zich steeds meer gaan verdiepen in de geschiedenis van de stad. ‘Wat ik van Dordt kan krijgen volg ik en verzamel ik. Dat hoor je hier veel, mensen verzamelen veel van de Dordtse geschiedenis.’ Dit is goed zichtbaar in zijn woning. Naast zijn oud-gereedschapverzameling laat hij een oud ventilatierooster afkomstig van het Leger des Heils zien en een oud kruikje dat hij vond na de sanering van de gasfabriek aan de Riedijk. ‘Toen heeft mijn collega nog een kanonskogel gevonden, die werden afgeschoten vanuit Papendrecht door de Fransen.’ Kupers vindt het mooi dat de gemeente zoveel werk maakt van het opknappen van historische gebouwen. De binnenstad is daardoor een prachtige plek geworden. Wat volgens hem mist in een stad die omringd is door water is een museumhaven. De scheepvaart was immers een belangrijk onderdeel uit van de het Dordtse verleden. Kupers vindt het bijvoorbeeld ontzettend jammer dat het Veronicaschip 41 jaar geleden de toegang tot de Kalkhaven ontzegd werd, terwijl het schip toen zelfs een Dordtse eigenaar had. ‘Net als de oude gebouwen, hoort ook een historische haven bij Dordt.’

‘De Dordtenaren zijn ook wel een stug volkje hoor’, geeft Kupers toe. Typisch Dordts vindt hij dan ook de uitspraak ‘zo gaat het water langs Dordt ook’. ‘Dit zegt men als mensen elkaar voorbij lopen en niet groeten.’ Vertrekken uit Dordrecht zal echter niet snel gebeuren. ‘Ik krijg m’n vrouw hier niet weg’, lacht Kupers, ‘dat is een echte Dordtse. Het mooie is dat ik Dordt inmiddels beter ken dan zij, qua geschiedenis dan hè!’