Dennis van Buuren

Dennis van Buuren

Ondernemer
voorjaar 2020

‘Ik ben officieel geen keiharde Dordtenaar’, vertelt de 24-jarige ondernemer Dennis van Buuren. Hij komt oorspronkelijk uit Papendrecht en woont inmiddels drie jaar in Dordrecht waar hij eigenaar is van twee horecazaken, Visser’s Poffertjes en Luca Osteria & Bar. ‘Ik heb inmiddels een groot netwerk opgebouwd, natuurlijk in de binnenstad, maar ook daarbuiten. Ik bemoei me tegen heel veel dingen aan’, lacht Dennis. ‘Dan kom je natuurlijk veel Dordtenaren tegen en juist daardoor voel ik me heel verbonden met de stad.’

In de nog altijd historisch ogende zaak Visser’s poffertjes kun je terecht voor zowel poffertjes als een biertje. ‘Het is misschien niet logisch’, zegt Dennis, ‘maar de historie geeft het z’n charme.’ De geschiedenis van de zaak gaat terug tot in 1932, toen de familie Visser het pand betrok en hier poffertjes ging verkopen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de zaak verpacht en de toenmalige eigenaar, die maar weinig met poffertjes had, veranderde de zaak in een kroeg. Daarna werd de zaak wederom overgenomen en de poffertjes maakten een come-back. ‘De eigenaren toen zeiden: “Je moet hier ook poffertjes kunnen eten.” De mensen die bier dronken bleven ook komen, dus vanaf toen was het eigenlijk beide. Fusion, hartstikke hip!’

Dennis was twintig toen hij de zaak kocht. ‘Ik wilde mezelf in het diepe gooien, risico nemen en dingen uitvinden zonder dat iemand me vertelt wat ik moet doen. Toen heb ik al mijn spaargeld bij elkaar geschraapt en in deze zaak gestoken.’ Hij beschrijft zichzelf als een gretig bijtertje. ‘Uiteindelijk komt er niet alleen geld bij kijken, maar ook een stuk emotie. Visser moest immers Visser blijven, het is een bekende historische naam geworden. Dat wilden we graag zo houden, want het is de reden van het succes nu. De authenticiteit, de historie die zich vertaalt naar het heden, dat vinden mensen heel tof. En dat is het ook!’ De zaak is daarom voornamelijk gerestaureerd en niet volledig verbouwd. ‘De succesfactor is de combinatie van nieuw en oud, maar ook jong en oud en energiek en gepast rustig als dat nodig is.’

Zijn er tradities in de zaak die behouden zijn gebleven? ‘Heel die combinatie van kroeg met poffertjes is er nog steeds. En dat mensen spelletjes spelen, dat draagt bij aan de sfeer, het is de geschiedenis die zich herhaalt.’ Natuurlijk zijn er belangrijke ‘kwaliteitsinjecties’ geweest. Het meest memorabele koffieapparaat van Dordrecht, ‘waar motorolie in plaats van koffie uitkwam’, hangt inmiddels ter decoratie aan de muur. Wat ziet Dennis als de essentie van Visser? ‘Dat is de combinatie van het persoonlijke aan de ene kant en de diversiteit aan de andere kant. Iedereen is welkom en de deur staat altijd open voor een gesprek. Dat is iets wat niet verloren mag gaan. We willen lokaal zichtbaar zijn, zodat we op die manier een bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij.’

Hoe is het om ondernemer te zijn ten tijde van corona? ‘Je gaat in zo’n situatie natuurlijk snel nadenken. Heel veel dingen kunnen niet meer, maar wat kan er wel? Wat verwachten mensen? En wat juist niet?’ Dennis maakte een aantal afwegingen: wat kost veel tijd en wat is juist eenvoudig om uit te voeren? ‘Out of the box denken is ontzettend belangrijk! Een goed voorbeeld is de nieuwe podcast, genaamd de “poffercast”. Ik was al een tijdje van plan zoiets te maken en dit was het laatste zetje om vol gas te geven.’

Dennis werkt in deze tijd aan de hand van drie pijlers. Ten eerste liquiditeit, er moet immers geld op de rekening staan. Ten tweede een stukje zichtbaarheid: ‘we willen graag zichtbaar blijven bij een grote groep mensen, het liefst bij vaste klanten, maar wellicht ook bij nieuwe klanten, die misschien wel emotioneel verbonden raken doordat ze zien wat we doen.’ Tenslotte gaat het om continuïteit. ‘We laten zien dat we enthousiast bezig zijn, niet stil zitten en niet sikkeneuren. Het gaat voorlopig hartstikke goed, al maakt het de situatie natuurlijk wel uitdagend dat je geen enkele euro omzet mag draaien op papier.’

‘Het helpt om te werken met creatieve jonge gasten. Zij slaan vaak de probleemfase over en kijken al heel snel kijken naar de oplossingen. Zo ontstaan hartstikke leuke initiatieven!’ Dennis noemt de podcast, de mogelijkheid tot afhalen en bezorgen en de poffertjes drive-in. Over deze drive-in was hij in het begin relatief sceptisch. ‘Er werd zo hard geroepen “blijf binnen, kom niet naar buiten”, dan werkt een take-away opstarten natuurlijk averechts. We hebben gewacht op het juiste moment, toen mensen de deur weer iets meer uitgingen. Het was het ontzettend succesvol en we hebben zelfs de voorpagina van het AD gehaald. De pijlers liquiditeit en zichtbaarheid werden meteen weer ingevuld.’

Dennis is voornamelijk optimistisch. Zijn er ook zorgen? ‘Natuurlijk heb ik zorgen, maar vooral teleurstelling. Dat je weet dat het heerlijk weer is, en het terras, met de twee zaken samen zo’n 170 stoelen, dan 3, 4 of zelfs 5 keer per dag vol zou zitten.’ Daarnaast constateert Dennis dat bepaalde zaken vertraging oplopen doordat er te bureaucratisch gewerkt wordt. ‘Het moeilijkste is dat er een vertaalslag moet worden gemaakt van de landelijke regelgeving naar de lokale situatie. Er zijn zaken die snel geregeld moeten worden, dus we zullen buiten de gebaande paden moeten treden.’

‘Het is een voordeel dat ik relatief jong ben en me daardoor goed kan verplaatsen in verschillende situaties en personen, maar ik kan me voorstellen dat een oudere ondernemer, die wat traditioneler in de markt zit en minder energie heeft om nieuwe dingen te doen, minder geneigd is zich aan te passen.’ En de anderhalve metersamenleving op het terras? ‘Alles kan’, concludeert Dennis. ‘Er is niks onmogelijk, je moet nu dynamisch zijn. De technologie en het internet bieden zoveel mogelijkheden. Op dit moment is het proberen om constant kansen te zien.’