Philip Elzerman

Philip Elzerman

Oud-journalist
voorjaar 2020

Optreden doet de Dordtse band The Zipps nog steeds. Bijvoorbeeld tijdens het vijftigjarig jubileum van het Dordtse poppodium Bibelot. ‘Wij bestonden toen ook vijftig jaar’, vertelt de inmiddels 77-jarige leadzanger Philip Elzerman, ‘dus dat hebben we toen gezamenlijk gevierd.’ Al meerdere keren hebben ze een afscheidsconcert gegeven, maar officieel stoppen doen ze vooralsnog niet. ‘Dat moeten we eigenlijk niet meer zeggen’, lacht hij. ‘Dan gebeurt er weer iets en dan zeggen we weer “Laten we nog één keer bij elkaar komen”… En ja, daar gaat het weer.’

The Zipps treedt voor het eerst op in Dordrecht ter gelegenheid van de hoffeesten in 1967. ‘Toen waren we nog maar net opgericht, maar we vielen als snel op en werden een gewild feestobject voor allerlei organisatoren. De directeur van de VVV was helemaal weg van ons en zei: “The Zipps moeten op het Bagijnhof spelen, dan maken we helemaal de blits! Dan hebben we ook de jeugd erbij.” En dat is ook gebeurd, maar het is toen helemaal uit de klauwen gelopen.’ Elzerman vertelt hoe de band graag een ‘psychedelische sfeer’ wilde creëren, net zoals Pink Floyd en The Doors. ‘Voor het optreden op het Bagijnhof hadden we stickers, dit was toentertijd zo’n variant waar je aan moest likken. En toen ging het gerucht rond dat als je eraan likte, je dan LSD binnenkreeg. Dat is natuurlijk krankzinnig’, lacht hij. Hoe dan ook, de politie hoorde ervan en beëindigde vroegtijdig het optreden. ‘Maar we hadden wel de voorpagina van de kranten meteen gehaald!’

In 1968-1969 toeren ze door Frankrijk, maar The Zipps blijft een echte Dordtse band. De bandleden zijn van oorsprong Dordtenaren. ‘We zijn ambassadeurs geworden, zo worden we ook wel omschreven, we promoten Dordrecht.’ Elzerman vertelt dat er in de jaren zestig drie steden waren die popgroepen leverden. ‘Dat was in de eerste plaats Den Haag, denk maar aan de Golden Earring, dan krijg je Amsterdam en dan direct gevolgd door Dordrecht. Dat kwam door het Dolhuys. Dat was onze thuisbasis. Hele hordes uit Rotterdam en Breda kwamen speciaal naar het Dolhuys om ons daar te zien.’ En zo werd Dordrecht dus de derde ‘beat-stad’. ‘En omdat wij dit in Dordrecht dus zo’n beetje veroorzaakten, werden we overal waar we kwamen met Dordrecht geassocieerd. The Zipps uit Dordrecht, een Dordtse groep.’

Hoewel Elzerman de meest recente ontwikkelingen in de Dordtse muziek wat uit het oog is verloren, is hij enthousiast over de organisatie van (muziek)festivals, zoals Big Rivers. ‘Dordrecht is qua organisatie van dit soort dingen echt een toppertje, dat doen ze goed, heel gedegen.’

Hoe lang hij nog muziek zal maken, weet hij niet, maar hij blijft in Dordrecht wonen. Kijkend naar de grote schepen, die zijn woning aan het water in Willemsdorp passeren, constateert hij dat hij hier oud wil worden. Terugkijkend op zijn bewogen leven heeft hij nog een boodschap: ‘Je mag je voor sommige dingen schamen, als je er maar geen spijt van hebt. Denk daar maar eens over na.’